Uprawomocnił się wyrok, w świetle którego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Rady ds. Uchodźców utrzymującą w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o odmowie nadania statusu uchodźcy i odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz o odmowie udzielenia zgody na pobyt tolerowany Cudzoziemce narodowości czeczeńskiej.
WSA podkreślił m.in., że możliwość przeprowadzenia dowodu jest podstawową gwarancją procesową. Dlatego, w sytuacji, gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności, organ powinien uwzględnić wnioski dowodowe strony, nawet jeśli miałyby polegać one na przesłuchaniu świadków oraz zapoznaniu się z materiałem dowodowym w postaci akt sprawy prowadzonej przez organy azylowe innego państwa członkowskiego UE.
WSA uznał również, że w przypadku, gdy wnioskodawczyni jest starszą, schorowaną osobą, której jedyna rodzina mieszka w Polsce, Rada powinna wziąć pod uwagę specyficzną sytuację cudzoziemki podczas orzekania w sprawie zgody na pobyt tolerowany.
Sąd powołał się w uzasadnieniu m.in. na treść art. 8 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Prawach Człowieka oraz na sprawę X. przeciwko Wielkiej Brytanii, w której Komisja podkreśliła, że o życiu rodzinnym między matką i dorosłym synem można mówić tylko w razie wzajemnych zależnych wzajemności wykraczających poza zwykłe więzi emocjonalne.
Dokładny opis sprawy dostępny w zakładce „Na wokandzie”.
grafika: Nordisk familjebok, domena publiczna