Sprawa dotyczy nastolatka z Egiptu, który przekroczył granicę polsko – białoruską. W momencie zatrzymania przez Straż Graniczną był on osobą niepełnoletnią. Mimo tego nie został on uznany za małoletniego cudzoziemca bez opieki. Zarówno Straż Graniczna jak i Sąd, który orzekał o umieszczeniu w detencji uznał, że przebywa pod opieką faktyczną innego cudzoziemca, który wraz z nim przekraczał granicę. Obaj cudzoziemcy zostali umieszczeni w strzeżonym ośrodku o profilu rodzinnym. Straż Graniczna przeprowadziła z udziałem Skarżącego badanie nadgarstka RTG, które potwierdziło, że jest on osobą niepełnoletnią.
Niedługo po umieszczeniu w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców cudzoziemiec zadeklarował wolę złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. W momencie składania deklaracji pozostawał on wciąż osobą małoletnią. Kuratorem w toku postępowania o udzielenie ochrony międzynarodowej został wyznaczony inny cudzoziemiec przebywający w ośrodku. Była ta osoba nieznająca polskiego prawa i języka, starsza od naszego klienta jedynie o kilka lat, która nie mogła rzetelnie go reprezentować. Na złożenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej cudzoziemcy czekali ponad miesiąc. Kilka dni przed złożeniem wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej cudzoziemiec stał się osobą pełnoletnią, w związku z czym został przetransferowany do strzeżonego ośrodka dla cudzoziemców o profilu męskim.
W skardze wskazaliśmy, iż detencja cudzoziemca była niezgodna z prawem i arbitralna. Jako osoba małoletnia bez opieki deklarująca wolę ubiegania się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie powinien on przebywać w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców. Cudzoziemiec czekał ponad miesiąc na złożenie wniosku o udzielenie ochrony, co było przejawem złej woli ze strony organów. Co więcej, przy umieszczeniu małoletniego cudzoziemca w detencji nie zbadano czy jego pozbawienie wolności jest zgodne z obowiązkiem zabezpieczenia najlepszego interesu dziecka. Jego indywidualna sytuacja nie została w żaden sposób uwzględniona w postanowieniu o umieszczeniu w detencji.
W skardze wskazujemy również, że pobyt w detencji naruszał prawo do życia prywatnego i rodzinnego cudzoziemca. Cudzoziemiec nie był informowany jakie prawa i obowiązki przysługują mu jako osobie małoletniej bez opieki. Zarówno Straż Graniczna jak i sądy, które orzekały w sprawie nie zbadały jakie relacje łączą nastolatka z cudzoziemcem, który niesłusznie został uznany za jego faktycznego opiekuna. Skarżący nie był świadomy jaki wpływ na jego sytuację ma wynik badania nadgarstka RTG, który potwierdził, że jest on osobą niepełnoletnią. Skarżący podczas pobytu w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców miał ograniczony kontakt ze światem zewnętrznym i swoją rodziną. Pobyt w detencji wpłynął negatywnie na jego samopoczucie, zwłaszcza po przetransportowaniu go do ośrodka o profilu męskim.
Skarga została złożona w lutym 2024 r. Czekamy na zakomunikowanie sprawy w Europejskim Trybunale Praw Człowieka.
Cudzoziemca reprezentuje r.pr. Zuzanna Kaciupska z naszego stowarzyszenia.