Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców – organ I instancji, przyznał status uchodźcy Państwu H., którzy przybyli do Polski wraz z 8 letnim synem. Rodzina zdecydowała się ubiegać o ochronę międzynarodową ponieważ nie mogła bezpiecznie wrócić do Iranu

Składając wniosek o ochronę międzynarodową cudzoziemcy powołali się na to, że Pan H. całe życie pracował w Iranie jako muzyk. Tymczasem,  wykonywanie niereligijnej muzyki jest traktowane przez tamtejsze władze jako niezgodne z zasadami religii i tym samym stanowi przestępstwo. Sprzęt muzyczny pana H. był wielokrotnie niszczony i konfiskowany przez władze. Pan H. wiele razy otrzymywał też mandaty z tego powodu. W konsekwencji nie miał możliwości jakiejkolwiek pracy w wybranym przez siebie zawodzie, do którego miał predyspozycje.

Pani H. przy składaniu wniosku powołała się na problemy, których doświadczyła jako kobieta w Iranie. Wielokrotnie dostawała kary za niewłaściwe noszenie hidżabu, była z tego powodu zatrzymywana i doświadczyła przemocy. Była również źle traktowana przez bliskie jej osoby. Uniemożliwiono jej studiowanie i pracowanie. Zarówno Pan jak i Pani H. nie mieli żadnej perspektywy na poprawę swojej sytuacji w Iranie.

W toku postępowania cudzoziemcy byli przesłuchiwani przez pracownika Urzędu do Spraw Cudzoziemców w obecności tłumacza języka perskiego. Przedstawiali też dowody z raportów międzynarodowych organizacji, które podkreślały jak trudna jest w szczególności sytuacja kobiet w Iranie. Zwracali także uwagę na to, że Misja OZN  stwierdziła, że instytucjonalna dyskryminacja kobiet i dziewcząt w kontekście ostatnich protestów w ich kraju powinna być uznawana za łamanie praw człowieka i zbrodnie przeciwko ludzkości[1].

Po prawie roku od złożenia wniosku Państwo H. otrzymali status uchodźcy. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców uznał, że spełniają jedną z konwencyjnych przesłanek uzasadniający przyznanie tego statusu. Mogę teraz bezpiecznie budować swoje w Polsce.

Cudzoziemcy byli wspierani przez apl. r. Magdalenę Fuchs oraz case workerkę Elenę Efimovą z naszego Stowarzyszenia.


[1] Iran: Institutional discrimination against women and girls enabled human rights violations and crimes against humanity in the context of recent protests, UN Fact-Finding Mission says | OHCHR

Udostępnij