Wyjazd cudzoziemca z Polski przed rozpoznaniem sprawy przez sąd pozbawia go nie tylko możliwości osobistego uczestnictwa w postępowaniu sądowym, ale także sprawia, że w ewentualnego uwzględnienia skargi, udzielona cudzoziemcowi ochrona sądowa może okazać się iluzoryczna.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił o wstrzymaniu wykonania decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy i odmowie udzielenia zgody na pobyt tolerowany (postanowienie z 9 sierpnia 2007 r., sygn. akt V SA/Wa 1546/07).

Cudzoziemiec narodowości inguskiej brał udział w wojnie czeczeńskiej walcząc w oddziałach czeczeńskich przeciwko siłom federalnym. W 2003 r. przyjechał nielegalnie do Polski, a w 2006 r. złożył wniosek o nadanie mu statusu uchodźcy. Przed wszczęciem postępowania o nadanie statusu uchodźcy wydano wobec niego decyzję o wydaleniu go z terytorium Polski.

Organy I i II instancji odmówiły nadania mu statusu uchodźcy i odmówiły udzielenia zgody na pobyt tolerowany. Decyzja ta została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wraz ze skargą na decyzję cudzoziemiec złożył wniosek o wstrzymanie przez WSA w Warszawie wykonania zaskarżonej decyzji Rady do Spraw Uchodźców o odmowie nadania mu statusu uchodźcy. Cudzoziemiec wskazywał, że w razie jego wydalenia może dojść do powstania nieodwracalnej szkody w postaci zagrożenia jego życia w Rosji. Co więcej, jego wyjazd z Polski przed rozpoznaniem sprawy przez sąd pozbawia go możliwości pełnego korzystania z uprawnień jakie przysługują stronie w czasie postępowania sądowo – administracyjnego, a w razie uwzględnienia skargi, a następnie przyznania mu ochrony w Polsce niemożności skorzystania z praw jakie się z tym wiążą.

WSA w Warszawie rozpatrując wniosek najpierw poddał analizie zagadnienie, czy w przypadku decyzji w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oraz stwierdzającej, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany istnieją prawne możliwości wstrzymania wykonania takiej decyzji. Wątpliwości w tym zakresie były spowodowane charakterem takiej decyzji, która w zasadzie jak każda decyzja odmawiająca zezwolenia (na zamieszkanie, na pobyt na czas oznaczony itd.) nie wymaga specjalnych czynności wykonawczych. WSA rozpatrując to zagadnienie zwrócił uwagę, iż pojęcie “trudnych do odwrócenia skutków” należy wiązać i z prawnymi i z faktycznymi następstwami rozstrzygnięcia o istocie sprawy, a rodzaj i zakres ich wystąpienia musi być oceniany na podstawie prawa obowiązującego oraz sytuacji faktycznej, w jakiej są podmioty uprawnione lub obciążone. Według sądu wyjazd cudzoziemca z Polski przed rozpoznaniem sprawy przez sąd pozbawia go nie tylko możliwości osobistego uczestnictwa w postępowaniu sądowym, ale także sprawia, że w ewentualnego uwzględnienia skargi, udzielona cudzoziemcowi ochrona sądowa może okazać się iluzoryczna. Biorąc pod uwagę i prawne i faktyczne następstwa, jakie wiązałby się z wykonaniem zaskarżonej decyzji, jak również cel, dla którego wprowadzona została instytucja wstrzymania wykonania decyzji, sąd uznał, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji groziłoby niebezpieczeństwem spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i wykonanie decyzji wstrzymał.

Udostępnij