Bezpaństwowiec, który prowadzi w Polsce życie rodzinne powinien otrzymać zgodę na pobyt humanitarny. Przesłanki warunkujące udzielenie zgody na pobyt ze względów humanitarnych są nadrzędne wobec przesłanek do udzielenia zgody na pobyt tolerowany.
Komendant Placówki Straży Granicznej w Warszawie wydał decyzję o udzieleniu naszemu klientowi zgody na pobyt ze względów humanitarnych (decyzja z dnia 10 marca 2020, nr NW-WW/345/D-ZPH/2019).
Cudzoziemiec mieszka w Polsce od 2010 r., a od prawie 8 lat prowadzi tutaj życie rodzinne z obywatelką Rosji, która przebywa w Polsce na stałe wraz z trojgiem wspólnych małoletnich dzieci. Cudzoziemiec bardzo dobrze zna język polski i świetnie funkcjonuje w polskiej rzeczywistości. Ze względu na brak dokumentów, Straż Graniczna, przez wiele lat nie miała możliwości przeprowadzenia jego deportacji. W związku z tym wszczęła postępowanie o udzielenie mu zgody na pobyt tolerowany.
Stowarzyszenie Interwencji Prawnej w toku postępowania przed Strażą Graniczną wykazywało, że cudzoziemiec ze względu na prowadzone przez niego życie rodzinne, a także dobro małoletnich dzieci, powinien uzyskać zgodę na pobyt ze względów humanitarnych, a nie zgodę na pobyt tolerowany. Daje mu to większe uprawnienia w zakresie możliwości podróżowania oraz związania się na stałe z Polską.
Straż Graniczna przychyliła się do wniosku SIP stwierdzając m.in., że wydanie decyzji odmownej “spowoduje brak zapewnienia dzieciom pełnego i harmonijnego rozwoju, poszanowania ich godności i podmiotowości, a ponadto naruszy prawa tych dzieci do życia i ochrony zdrowia, prawa do wychowania w rodzinie, prawa do godziwych warunków socjalnych, jak również prawa do nauki”. Komendant Placówki Straży Granicznej uznał przy tym wyższość przesłanki warunkującej udzielenie zgody na pobyt ze względów humanitarnych nad udzieleniem zgody na pobyt tolerowany.
SIP zostało przyłączone do sprawy jako organizacja społeczna. Stowarzyszenie reprezentowała prawniczka Aleksandra Pulchny. Aleksandra Chrzanowska jest case-managerem cudzoziemca.