Dnia 18 lutego 2010 r. Sąd Najwyższy, przy udziale Stowarzyszenia Interwencji Prawnej dopuszczonego do postępowania w charakterze przedstawiciela społecznego, rozpatrzył kasację Rzecznika Praw Obywatelskich od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Lublinie w sprawie ekstradycji do Rosji Cudzoziemca narodowości inguskiej. Cudzoziemiec brał udział w konflikcie rosyjsko-czeczeńskim walcząc w formacjach czeczeńskich. Gdy w Polsce starał się o nadanie statusu uchodźcy, władze rosyjskie zwróciły się do polskich władz o jego wydanie, zarzucając mu czyny natury kryminalnej. Sąd Okręgowy w Radomiu rozpatrując tę kwestię zgodził się na wydanie Cudzoziemca. Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w Radomiu zostało zaskarżone przez obrońcę Ingusza. Sąd Apelacyjny w Lublinie po rozpatrzeniu zażalenia utrzymał w mocy postanowienie o wydaniu Cudzoziemca Federacji Rosyjskiej. Od rozstrzygnięcia Sądu Apelacyjnego w Lublinie Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację do Sądu Najwyższego wnosząc o uchylenie postanowień Sądu I i II instancji.

Sąd Najwyższy po rozpatrzeniu kasacji uchylił postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie przekazując mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu Sąd Najwyższy stwierdził, że Sąd Apelacyjny w Lublinie w niewystarczający sposób rozpatrzył kwestię zagrożenia łamania praw i wolności Cudzoziemca w razie jego wydania Federacji Rosyjskiej.

Sygn. akt IIIK 355/09

Udostępnij